Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/5375 Esas 2017/10067 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5375
Karar No: 2017/10067
Karar Tarihi: 26.04.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/5375 Esas 2017/10067 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksi şöförlüğü yapan bir kişinin aracına yolcu olarak bindi. Yolculuk sırasında, kendisini bir ilköğretim okulunda öğretmen olarak tanıttı ve sürekli “müdürüm” diye hitap ettiği birisiyle cep telefonuyla konuşuyormuş gibi yapıp, bir takım malzeme alımı konusunda banka kartına ihtiyacı olduğu izlenimi verdi. Yolcu olarak binen kişi, kredi kartı numarasını telefonla görüştüğünü söylediği kişiye bildiriyor gibi yaptı. Sonrasında, katılanın bir banka önüne yönlendirip orada beklemesini söyledi. Bu şekilde güven sağlayarak, katılanla birlikte kredi kartı hesabından 800,00 TL para çektiler. Ayrıca, katılan 400,00 TL nakit para verdi. Sanık, katılana altına benzer bir takım şeyler gösterip bunları bozduracağını söyleyerek beklemesini istedi ve yanından ayrıldı ve geri dönmedi. Bu şekilde, sanık dolandırıcılık suçunu işledi.
Mahkeme, sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmünde olduğunu belirtiyor. Ancak, 02.12.2016 tarihinde yayımlanan 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu vurgulanıyor.
K

15. Ceza Dairesi 2015/5375 E. , 2017/10067 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
11/04/2013 tarihli iddianamede; sanığın, taksi şöförlüğü yapan katılanın aracına yolcu olarak bindiği ve kendisini ..... İlköğretim Okulu"nda öğretmen olarak tanıttığı, yolculuk sırasında sürekli cep telefonuyla “müdürüm” diye hitap ettiği birisiyle görüşüyor gibi yaparak, bir takım malzeme alımı konusunda banka kartına ihtiyacı olduğu izlenimi verdiği, katılanın kabul etmesi üzerine kredi kart numarasını telefonla görüştüğünü söylediği kişiye bildiriyor gibi yaptığı ve sonrasında katılanı bir banka önüne yönlendirip orada beklemesini söylediği, bu şekilde güven sağlayarak katılanla birlikte kredi kartı hesabından 800,00 TL para çektikleri, katılanın ayrıca 400,00 TL nakit parayı da sanığa verdiği, sonrasında sanığın katılana, altına benzer bir takım şeyler gösterip bunları bozduracağını söyleyerek beklemesini isteyip yanından ayrıldığı ve geri dönmediği, bu şekilde atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; eylemin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine, 26/04/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.