Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/34978 Esas 2021/5408 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/34978
Karar No: 2021/5408
Karar Tarihi: 20.05.2021

Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/34978 Esas 2021/5408 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık suçundan iki sanık hakkında TCK'nın 158/1-j-son, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verdi. Sanıkların suçu işlediği ispatlandı ve savunmaları, katılan ve müşteki beyanları, banka yazıları ve dosya kapsamı incelenerek mahkumiyet kararı verildi. Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi, kanunlara aykırı olmadığı ve infaz aşamasında gözetilebileceği belirtildi. Sanık ... kredi ödendiği halde karara yansıtılmadığı için itirazda bulundu, sanık ... ise cezanın ağır olduğunu ve borcunu ödeyeceğini belirtti. Mahkeme, sanık ...'in kredi ödemesi göz önüne alındığında cezada indirime gitmedi ve kararı onadı. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- TCK'nın 158/1-j-son maddesi: \"Kamu kurum ve kuruluşlarının zararına dolandırıcılık\"
- TCK'nın 62. maddesi: \"Suçta ve cezada kanunilik ilkesi\"
- TCK'nın 52. maddesi: \"Adli para cezası\"
- TCK'nın 53. maddesi: \"Adli para cezasının müeyyidesi\"

(Kapatılan)15. Ceza Dairesi 2017/34978 E. , 2021/5408 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında ayrı ayrı;
TCK"nın 158/1-j-son,62,52,53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Banka veya diğer kredi kurumlarınca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... ile müşteki ..."nin komşu oldukları, aile gezmesi sırasında müştekinin kimliğinin ele geçirildiği ve bu kimlik üzerine sanık ..."nin kendi resmini yapıştırmak suretiyle kredi başvuru belgelerini düzenleyip bankaya verdiği, başvurunun kabul edilmesi üzerine kredinin müşteki ... adına sanık ..."ye ödendiği, kredi sürecinde sanık ..."in de sanık ..."nin yanında yer aldığı, bu şekilde sanıkların fikir ve eylem birliği içinde hareket ederek üzerlerine atılı suçu işledikleri iddia ve kabul olunan olayda; sanıkların savunmaları, katılan ve müşteki beyanları, banka yazıları ile dosya kapsamı itibariyle sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23/01/2018 tarih ve 2015/962 E. 2018/16 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK’nın 52/4 maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun"un 106/3 maddesinde 18/06/2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması karşısında tebliğnamedeki düzeltilerek onama isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ...’in, bankadan çekilen kredi ödendiği halde dikkate alınmadığına; sanık ...’in, verilen cezanın ağır olduğuna, bankaya kalan borcu en kısa zaman içinde ödeyeceğine yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 20/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.