Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/10086 Esas 2013/13383 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/10086
Karar No: 2013/13383
Karar Tarihi: 25.9.2013

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/10086 Esas 2013/13383 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kurumun atış poligonu olarak kullandığı alanda bulunan ve davacıya ait olan taşınmaza müdahale edildiği iddia edilerek açılan ecrimisil davasında, mahkemece kısmen kabul edilmiştir. Dosya incelendiğinde, çekişme konusu taşınmazın davacıya ait olduğu sabit görülürken, bilirkişi raporunun yetersiz olduğu ve eksik inceleme sonucu hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Eğitim amaçlı silah atışı, mesafesi ve zararları yönünden alanında uzman bir bilirkişinin bulunacağı keşif yapılarak, iddia edilen zararın varlığı tespit edildikten sonra davacının ecrimisile hak kazanıp kazanamayacağı değerlendirilmelidir. Karar, 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi gereğince bozulmuştur.
Detaylı Açıklama:
- Ecrimisil, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminattır.
- 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararı'nda belirtilen fuzuli işgalin, tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği ve haksız bir eylem sayılması gerektiği vurgulanmıştır.
- Kararda, 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'un 428. maddesi gereğince hüküm bozulmuştur.
1. Hukuk Dairesi         2013/10086 E.  ,  2013/13383 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : HANİ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 27/11/2012
    NUMARASI : 2007/74-2012/114

    Yanlar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraf vekillerince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi  raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
    Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; çekişme konusu 9 parsel sayılı taşınmazın kayden davacıya ait olduğu sabittir.
    Davacı, ilçe tabur komutanlığının atış ve eğitim alanı olarak kullanması, tesis ve bazı düzenlemeler yapması nedeniyle maliki olduğu taşınmazını 13 yıldır kullanamadığını ileri sürerek ecrimisil isteğiyle eldeki davayı açmış, davalı taraf ise taşınmaza bir müdahalede bulunulmadığını savunmuştur.
    Bilindiği gibi, gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği üzere ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İnançları Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır.
    Somut olaya gelince; her ne kadar mahkemece yerinde keşif yapılmış ise de; bilirkişi raporunun hükme yeterli olduğunu söyleyebilme olanağı yoktur. Davalı kuruma ait atış poligonunun neresi olduğu, çekişme konusu taşınmaza ne gibi bir müdahale olduğu, olası bir engelin taşınmazın ne kadarını etkilediği hususları denetime olanak verecek şekilde rapor ve krokide gösterilmediği gibi silahlı eğitim alanında atış mesafesi ve olası etkileri üzerinde rapor verecek uzman bir bilirkişi bulundurulmaksızın keşif yapılmak suretiyle sonuca gidildiği görülmektedir.
    Hal böyle olunca, ileri sürülen iddianın içeriği gözetilerek eğitim amaçlı silah atışı, mesafesi ve zararları yönünden alanında uzman bilirkişininde bulunacağı heyet ile yeniden keşif yapılarak denetime olanak verecek şekilde rapor ve kroki hazırlatılması, davacıya ne şekilde zarar verildiğinin açıklığa kavuşturulması, iddia edildiği anlamda bir zararın varlığının saptanması halinde davacının ecrimisile hak kazanıp kazanamayacağınında değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yetinilerek yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
    Tarafların temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 25.9.2013 tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.