Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/15927 Esas 2019/940 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15927
Karar No: 2019/940
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/15927 Esas 2019/940 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2016/15927 E.  ,  2019/940 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/05/2015 gününde adli yardım talepli olarak verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine adli yardım talebi kabul edilerek mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/07/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava; haksız eylem nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davacı vekili temyiz edilmiştir.
    Davacı vekili; davalının, davacıyı kasten yaraladığını, bu eylemi nedeniyle davalı hakkında ... 19. Asliye Ceza Mahkemesine dava açıldığını ve yargılama sonucunda davalının mahkumiyetine karar verildiğini belirterek oluşan manevi zararın davalıdan tazminini talep etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece; davalının eyleminin sabit olduğu,olayda davacının kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu, ancak davacının da olayda ek kusurun olduğu değerlendirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Borçlar Kanunu 47. maddesi (TBK md.56) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
    Dosya kapsamından; davacının özel durumu, olay tarihi, olayın oluş şekli, olayın gelişimi, tarafların durumları ile yukarıda açıklanan ilkeler gözetildiğinde, davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminat hükmedilmelidir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA 21/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.