Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/20219 Esas 2013/4700 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/20219
Karar No: 2013/4700
Karar Tarihi: 04.03.2013

Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/20219 Esas 2013/4700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların muhkem eşyayı kırarak hırsızlık suçunu işlediğini kabul etmiş ve mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, dosyada yer alan bilgilere göre bir sanık, suça konu oto teyplerinden üçünü kahvehaneye bırakmış ve diğer iki teybi ise diğer sanığın evinde olduğunu beyan etmiştir. Bunun üzerine, üç teyp kahvehanede bulunarak müştekilere iade edilmiş, diğer ikisi ise diğer sanık tarafından rızası ile verilmiştir. Mahkeme, bu durumu dikkate almayarak 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesi uyarınca uygulama yapılması gerektiğini düşünmemiş ve bu hususta hata yapmıştır. Ayrıca, TCK'nın 142/1-e, 143, 31/3. maddeleri uyarınca verilen hapis cezası da yanlış hesaplanmıştır. Son olarak, sanık hakkında cezanın açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri detaylı olarak şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı TCK'nın 168. maddesi (zararın giderilmesi), TCK'nın 142/1-e (hırsızlık), 143 (nitelikli hırsızlık), 31/3. madde (kırma suretiyle hırsızlık), 5271 sayılı CMK'nın 231.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/20219 E. , 2013/4700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhkem eşyayı kırarak hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-28/02/2002 tarihli tutanak içeriğine göre, sanıklar yakalandıktan sonra vefat eden sanık ..."nin suça konu oto teyplerinden üç tanesini kahvehaneye bıraktığını ve iki tanesinin de sanık ..."nin evinde olduğunu beyan etmesi üzerine, üç adetinin kahvehanede bulunarak ve iki tanesinin de sanık ... tarafından rızası ile verilmesi suretiyle teslim alınıp müştekilere iade edildiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesi uyarınca uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Sanık ... hakkında TCK’nın 142/1-e,143,31/3. maddeleri uyarınca verilen 1 yıl 7 ay 15 günlük hapis cezasına, aynı Yasanın 62/1. maddesiyle uygulama yapılırken 1 yıl 4 ay 7 gün yerine, 1 yıl 3 ay 37 gün olarak belirlenmesi,
3-Sanık ... hakkında, hükümden sonra 08.02.2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Kanunun 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; üzerine atılı suçun niteliği, cezanın türü ve süresine göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 04/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.