Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/25573 Esas 2017/10810 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeler gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ...’ın 28/09/2010 tarihinde katılana ait oto kiralama işyerinden bir araç kiralamasına ve diğer sanığın kefil olmasına rağmen, sanıkların, söz konusu aracı haricen başkasına satmak suretiyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda,
Sanıklarla katılan arasında bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı dikkate alınarak, kiralanan aracın getirilmemesi eyleminin, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nun 155/1. maddesinde düzenlenen “güveni kötüye kullanma” suçunu oluşturacağı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini,
Sanık ... hakkında verilen hüküm açısından kabule göre de;
Sanığın, söz konusu kira sözleşmesinde imzasının bulunmadığı, sadece sözlü olarak sözleşmeye kefil olduğu, buna göre, aracın sadece sanık ...’a teslim edildiği ve sanık ... ile katılan arasında bir güven ilişkisinin bulunmadığı ve aracın elden çıkartılmasında sanığın, diğer sanığın eylemine baştan itibaren iştirak ettiğine dair delil bulunmadığı, aksi kabul edilse bile, sanığın, sözleşmeyi kefil olarak imzalamasından sonra sözleşmenin gereğinin yerine getirilmemesi halinde kefil olarak sadece hukuksal sorumluluğunun bulunduğu, bunun dışında kiralayan katılanla arasında doğrudan bir hizmet ilişkisinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, yasal unsurları oluşmayan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın 5271 sayılı CMK’nın 223/2-a maddesi gereğince beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafii ve sanık ...’nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükümlerin BOZULMASINA, kararın, aynı Kanun’un 325. maddesi gereğince temyiz talebinde bulunmayan sanık ...’e sirayetine, 15/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.