Kamu malına zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8091 Esas 2020/9233 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, trafik güvenliğini tehlikeye sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığına, mütalaada bulunan Cumhuriyet savcısının isim ve sicilinin yazılmaması, mahallinde eklenmesi mümkün bir eksiklik olarak kabul edilerek ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden sanıklar aleyhine, hakaret suçu yönünden ise sanıklar lehine olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
I- Sanık ... hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemiş ise de; her iki sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 125/3-a, 125/4. maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 2 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun"un 43/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılırken 1 yıl 9 ay hapis yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla cezalar tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst cumhuriyet savcısının ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında hakaret suçundan 5237 sayılı TCK"nın 125/3-a, 125/4. maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 2 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 43/2. maddesi uyarınca mahkemenin takdiri de gözetilerek 1/2 oranında artırım yapılarak sanıkların sonuç ceza olarak 1 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III- Sanıklar ... ve ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlere ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre sanıkların temyiz itirazları ile üst cumhuriyet savcısının diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Dosya kapsamına göre sanıkların görevi yaptırmamak için direnme suçunu, birden fazla polis memuruna karşı işlemeleri nedeniyle sanıklar hakkında TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca cezalarında artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.