Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/22578 Esas 2015/27693 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/22578
Karar No: 2015/27693
Karar Tarihi: 07.10.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/22578 Esas 2015/27693 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2015/22578 E.  ,  2015/27693 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

    Yerel mahkeme kararının davalı vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 01.10.2014 gün ve 2012/ 25823 Esas, 2014/ 28910 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
    Mahkemece, davacı işçinin 21 Nisan 2009 tarihinde iş sözleşmesini haklı olarak feshettiği, yeni işyerinde 01.06.2009 tarihinde işe başladığı gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
    Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Dairemizin “Mahkemece, iş akdinin fazla çalışma ve yıllık izin ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle davacı tarafından haklı nedenle feshedildiği gerekçesiyle kıdem tazminatı alacağına hükmedilmiş ise de; bizzat davacı tanıklarının beyanlarından; davacının başka bir işyerinde çalışmaya başladığı, çağrılmasına rağmen işe gelmeyeceğini söylediği, işverenin uyarı mahiyetinde ihtar çektiği, bir hafta sonra davacıyı işyerine çağırdıkları ancak davacının yine çalışmayacağını söylediği ve bu şekilde kendi isteğiyle iş akdini haklı bir neden olmadan fesheden davacının kıdem tazminatına hak kazanamayacağı gözetilmeden hatalı değerlendirme yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir” gerekçesi ile verilen bozma kararına karşı yerel mahkemece, davacının 21.04.2009 tarihinde ödenmeyen işçilik hakları sebebiyle iş sözleşmesini feshettiği ve yeni işyerinde 01.06.2009 tarihinde çalışmaya başladığı gerekçesi ile direnilmiş olup, direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 07/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.