Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/9699 Esas 2020/6790 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9699
Karar No: 2020/6790
Karar Tarihi: 16.06.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/9699 Esas 2020/6790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesi'nde görülen bir kasten yaralama davasında, taraflar arasındaki kavga sonrasında ilk haksız hareketin kimden geldiği belirlenemediği için suça sürüklenen çocuk hakkında haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasına karar verildi. Ancak, suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak da, suça sürüklenen çocuk hakkında haksız tahrik hükümleri 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesinde düzenlenmiştir ve savunma hakkının kısıtlanması Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesine, TC Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi ve CMK'nin 226. maddesine muhalefet olarak kabul edilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2020/9699 E. , 2020/6790 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluş, tüm dosya içeriği ve kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda; tarafların ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda farklı beyanlarda bulunduğu olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas, 2002-367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasına ilişkin yerel mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.