Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/731 Esas 2019/2043 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/731
Karar No: 2019/2043
Karar Tarihi: 28.03.2019

Yağma - kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/731 Esas 2019/2043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yakınana yönelik yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz başvurusunun incelenmesinde, suçun sanıklar tarafından işlendiğine ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığına karar verilmiştir. Ancak, kısmi iade konusu olabilecek parasının hangi aşamada kendisine iade edildiği ve kısmi iadeye muvafakatının bulunup bulunmadığı hususlarının sorulmadığından, 5237 sayılı TCK'nin 168/4 ve 168/3-1. maddelerinin uygulama koşullarının değerlendirilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır. Mağdurun, sanıklar tarafından tehdit edilmek suretiyle parasının, cep telefonunun ve otomobilinin alınmasının yağma suçunun maddi ögesi olduğu ve bu durumun kişiyi özgürlüğünden yoksun kılma suçu yönünden ayrıca \"ekonomik bakımdan önemli bir kayıp\" olarak değerlendirilemeyeceği de belirtilmiştir. Sanık ...'in tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmü temyiz incelemesine konu suçun işlendiği tarihten sonra karara bağlandığından 58/6-7-8. maddelerinin uygulanması gerektiği kararlaştırılmıştır. Sanıklar ... ve ... hakkında TCK'nin 53. maddesi tatbik edilirken Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesi gerektiği de vurgulanmıştır.
6. Ceza Dairesi         2016/731 E.  ,  2019/2043 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm sanık ... savunmanı tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yakınan ..."na yönelik yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Oluş ve dosya kapsamında göre; olay tarihinde cebir ve tehdit ile yakınandan yağmalanan cep telefonunu ve aracının polis marifeti ile bulunarak yakınana iade edilmiş olmasına karşın, yine yakınandan yağmalandığı iddia edilen 800 TL para ile ilgili olarak; yakınanın 08/07/2013 tarihli dilekçesi ile zararının giderildiğini belirtmiş olması ve 27/08/2013 tarihli mahkeme beyanında, olay günü yağmalanan parası, cep telefonu ve aracının kendisine iade edildiğini ve zararının bulunmadığını belirtmiş olması karşısında; yakınanın kısmi iade konusu olabilecek parasının hangi aşamada kendisine iade edildiği, kısmi iadeye muvafakatının bulunup bulunmadığı hususlarının sorularak, sonucuna göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 168/4 ve
    168/3-1. madde ve fıkrasının uygulama koşullarının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
    2-Mağdurun, sanıklar tarafından tehdit edilmek suretiyle parasının, cep telefonunun ve otomobilinin alınmasının yağma suçunun maddi ögesi olduğu ve bu durumun kişiyi özgürlüğünden yoksun kılma suçu yönünden ayrıca “ekonomik bakımdan önemli bir kayıp” olarak değerlendirilemeyeceği gözetilmeden ve mağdurun sanıklar tarafından alıkonulduğu süre içinde ekonomik bakımdan önemli bir kayba uğradığına ilişkin kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp tartışılmadan, TCK’nin 109/4. maddesiyle cezada arttırma yapılması,
    3-Sanık ..."in tekerrüre esas alınan ... 2. Asliye Ceza mahkemesi"nin 2012/414 Esas – 2013/137 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün, temyiz incelemesine konu suçun işlendiği 23/12/2012 tarihinden sonra 26/02/2013 tarihinde karara bağlandığı ve tekerrüre esas oluşturmadığı, bu nedenle sanık hakkında TCK"nin 58/6-7-8. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığının gözetilmemesi,
    4- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında TCK"nin 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanları ile sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.