Konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/40849 Esas 2016/13669 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/40849
Karar No: 2016/13669
Karar Tarihi: 20.06.2016

Konut dokunulmazlığını ihlal etme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/40849 Esas 2016/13669 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan mahkumiyetine karar verdi. Temyiz isteği reddedildiği için hükmün esasına geçildi. Sanığın suçu işlediği kanıtlandı ve eylemi doğru şekilde nitelendirildi. Ancak, temel cezanın belirlenmesinde yanlış uygulama yapıldığı belirtildi. Temyiz nedenleri yerinde görülmedi ve hükümler hukuka uygun bulundu. Ancak, hak yoksunluğunun uygulanamayacak durumda olduğu karara bağlandı. Kanun maddesi olarak TCK'nın 116/4. maddesi belirlenmesi gerektiği ama 116/2. maddesi belirlenerek yanlış ceza tayini yapıldığı vurgulandı. Kanun maddesi olarak TCK'nın 53/1-b maddesi içerisinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanması mümkün değildi.
Kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı şekilde açıklanması:
- TCK'nın 116/4. maddesi, \"Hükmolunacak cezanın cinsini belirlemeye yarayan özel nedenler, ayrıca cezanın ağırlaştırılması veya hafifletilmesine ilişkin sebepler, sırasıyla, 49 uncu maddedeki çete, 50 nci maddedeki terör örgütleri ile 100, 101, 102 ve 104 üncü maddelerde tanımlanan suçlara yardım ve yataklık eylemlerinin işlenmesi hâlinde ortaya çıktığı takdirde, ce

18. Ceza Dairesi 2015/40849 E. , 2016/13669 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen konut dokunulmazlığını ihlal etme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Temel cezanın TCK"nın 116/4. maddesi gereğince belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yanlış uygulama yapılmak suretiyle sanığın TCK 116/2 maddesi gereğince temel cezasının belirlendikten sonra 116/4 maddesi gereğince belirlenen temel cezanın 1/4 oranında artırılması suretiyle eksik ceza tayini yapılmış ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak, “TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına” ilişkin kısımların çıkartılması biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/06/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.