2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/1383 Karar No: 2020/2392
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1383 Esas 2020/2392 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde yapılan boşanma davasında, davalı erkek tarafından eski hale getirme talebiyle temyiz edilen karar reddedilmiştir. Davalı vekilinin sunduğu sağlık raporu, eski hale getirme koşullarının oluşmadığını göstermediği için talep reddedilmiştir. Temyiz dilekçesi de süre aşımı sebebiyle reddedilmiştir. HMK'nin 95/1 maddesi, elde olmayan sebeplerle süre içinde işlem yapmayanların eski hale getirme talebinde bulunabileceğini belirtirken, 98/2 maddesi ise eski hale getirme talebinin temyiz yoluna başvuru hakkının düşmesine dayalı istendiğinde Yargıtay tarafından inceleneceğini ifade etmektedir.
2. Hukuk Dairesi 2020/1383 E. , 2020/2392 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından, eski hale getirme talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Davalı erkek vekiline bölge adliye mahkemesi kararı 27.11.2019 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir. Davalı vekili 14.01.2020 tarihli dilekçe ekinde sunduğu sağlık raporu uyarınca Yargıtay"dan temyiz müddetiyle ilgi olarak eski hale getirme talebinde bulunmuş, yasal süreden sonra 16.01.2020 günü verdiği dilekçe ile hükmü temyiz etmiştir. Elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen veya hakimin kesin olarak belirlediği süre içinde bir işlemi yapmayan kimse, eski hale getirme talebinde bulunabilir. (HMK m. 95/1) Eski hale getirme talebi, temyiz yoluna başvuru hakkının düşmesine dayalı olarak istendiğine göre, bu talebin Yargıtayca incelenip karara bağlanacağında kuşku yoktur (HMK m. 98/2). Davalı vekilinin eski hale getirme talebine eklemiş olduğu raporun, arzu ve ihtiyari haricinde muameleler yapmaktan aciz olduğunu tespit eder nitelikte olmadığı ve eski hale getirme koşullarının oluşmadığı anlaşılmakla davalı vekilinin eski hale getirme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. Bu itibarla eski hale getirme talebi yerinde görülmemiş, temyiz müddeti aşıldığından temyiz dilekçesinin de süre aşımı sebebiyle reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple davalı erkeğin eski hale getirme talebinin ve buna bağlı olarak temyiz dilekçesinin REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.01.06.2020 (Pzt.)