Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2703 Esas 2015/1527 Karar Sayılı İlamı

2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 39/1-a maddesine aykırı davranmak eyleminden dolayı ... hakkında ... Bölge Trafik Denetleme Şube Müdürlüğü"nün 21/07/2014 tarihli ve GL-310849 sıra nolu trafik idari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 1.462,00 Türk Lirası idari para cezasına yönelik başvurunun kabulü ile idari yaptırım kararının kaldırılmasına ilişkin ... Sulh Ceza Hakimliğinin 29/08/2014 tarihli ve 2014/7 değişik iş sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 19.03.2015 gün ve 19488 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.03.2015 gün ve KYB. 2015/105304 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, E sınıfı ehliyeti bulunup, A2 sınıfı sürücü belgesi bulunmayan muterizin motosiklet kullanırken yakalanması üzerine hakkında, 2918 sayılı Kanun’un 39/1-a maddesi gereğince 1.462,00 Türk Lirası idari para cezası uygulanmış ise de, kabahatin işlendiği tarihten önce 02/08/2013 tarihli ve 28726 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6495 sayılı Kanun’un 16. maddesi ile 2918 sayılı Kanun’un 39. maddesi yeniden düzenlenmiş olup, anılan maddenin 2. fıkrasında yer alan, “Sürücü belgesi sahiplerinin, sürücü belgelerinin sınıfına göre sürmeye yetkili oldukları araçların dışındaki araçları sürmeleri yasaktır. Bu fıkra hükmüne aykırı hareket eden sürücüye 700 Türk Lirası idari para cezası verilir. Bu kişilere araç kullandıran araç sahibine de tescil plakası üzerinden aynı miktarda idari para cezası verilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, kabahat tarihinde yürürlükte bulunan 2918 sayılı Kanun’un 39/2. fıkrası uyarınca idari para cezası miktarının 700,00 Türk lirası olduğu gözetilerek, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 28/9. maddesi gereğince para cezası miktarının değiştirilerek itirazın kabulüne karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçeyle idari yaptırım kararının kaldırılmasına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Karaman Sulh Ceza Hakimliğinin 29/08/2014 tarihli ve 2014/7 değişik iş sayılı kararının CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek üzere BOZULMASINA, 14/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.