Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/25319 Esas 2017/13112 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/25319
Karar No: 2017/13112
Karar Tarihi: 05.06.2017

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/25319 Esas 2017/13112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir işyeri deposunda çalışmaktadır ve aldığı görev gereği gelen malları indirme, yerleştirme ve marketlere gönderme sorumluluğu bulunmaktadır. Sanık, bu kapsamda kendisine verilen malları düşük fiyatlarla çeşitli esnaflara satarak güveni kötüye kullanma suçunu işlemiştir. Mahkeme, sanığın eyleminin suç olduğuna karar vermiştir. Ancak, adli para cezası belirlenirken yasal gerekçe gösterilmeden sanık hakkında fazla ceza tayin edilmiştir. Bu nedenle, hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda TCK’nın 155/2, 43, 52 ve 51. maddeleri geçmektedir. TCK’nın 155/2 maddesi, güveni kötüye kullanma suçunu düzenlemektedir. 43. madde, fiillerin görev nedeniyle işlenmesi durumlarında cezanın 1/6 oranında artırılması hükmünü içermektedir. 52. madde, suçun işlenmesi nedeniyle elde edilen menfaatlerin faillerden alınmasını ve mağdura iade edilmesini öngörmektedir. 51. madde ise, adli para cezasının belirlenmesi hakkında hükümler içermektedir.

15. Ceza Dairesi 2014/25319 E. , 2017/13112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM :TCK’nın 155/2, 43, 52 ve 51. maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Katılana ait işyeri deposunda çalışan sanığın, depoya gelen malları indirme ile yerleştirme ve marketlere gönderme görevinin bulunduğu, bu kapsamda kendisine tevdi edilen malları temyiz dışı ...’la birlikte Oltu İlçesinde faaliyet gösteren çeşitli esnaflara düşük fiyatlarla sattıkları anlaşıldığından, sanığın eyleminin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezasının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeye dayanılarak tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. Maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından, sanık hakkında uygulanan adli para cezasına ilişkin sırasıyla “30 gün”, “37 gün” ve “1.110,00 TL" adli para cezası terimlerinin çıkarılarak mahkemenin takdirine bağlı kalınarak yerlerine sırasıyla "5 gün", “4 gün” ve “120,00 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.