Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25990 Esas 2022/6707 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2020/25990
Karar No: 2022/6707
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25990 Esas 2022/6707 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, hak yoksunluklarının uygulanması sırasında 7242 sayılı kanunla yapılan değişikliğin infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm ise, kısa süreli hapis cezasının ertelenmesine rağmen hak yoksunluklarına hükmedilmesine yönelik TCK'nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereği bozulmuştur. Ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığından, hükmün TCK'nın 53. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri 5237 TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi olarak belirtilmiştir."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 4. fıkrası gereğince kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, aynı maddenin 1. fıkrasında sayılan hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı Kanun’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
