15. Ceza Dairesi Esas No: 2017/8536 Karar No: 2017/13870 Karar Tarihi: 07.06.2017
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/8536 Esas 2017/13870 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kendisini polis olarak tanıtıp dolandırıcılık yapmıştır. Sanık hakkında TCK'nın 157/1, 39/1, 62/1, 52, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu belirtilmiştir. Ancak, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına göre merci tayini kesin olduğu için, tekrar değerlendirme yapılamayacağı karara bağlanmıştır. Sanığın basit dolandırıcılık suçu nedeniyle hükümden sonra uzlaştırma işlemleri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri: TCK'nın 157/1, 39/1, 62/1, 52, 51, 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi, 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi, ve 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. madde fıkraları ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.
15. Ceza Dairesi 2017/8536 E. , 2017/13870 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Sanık hakkında TCK"nın 157/1, 39/1, 62/1, 52, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın, kendisini polis olarak tanıtarak menfaat temin etmesi şeklinde iddia ve kabul edilen eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında kaldığı ve delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu anlaşılmış ise de; halen geçerliliğini sürdüren 10.06.1942 gün 26 - 16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.05.2000 gün ve 111-117; 27.12.2011 gün ve 2010/1-158-2011/296 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı, somut olaya ilişkin yapılan yargılama sırasında da, Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi ile Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. CD"nin 05.11.2012 tarih ve 2012/10700-2012/10739 sayılı ilamıyla Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği belirlendiğinden, bu kapsamda yapılan incelemede; Sanığa yüklenen basit dolandırıcılık suçu nedeniyle hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. Maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 07.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.