Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3442 Esas 2020/8188 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3442
Karar No: 2020/8188
Karar Tarihi: 29.09.2020

Mala zarar verme - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/3442 Esas 2020/8188 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın temyiz incelemesi sonucunda mahkumiyet hükmü ONANMIŞ, ancak katılan sanık için mahkumiyet hükmü BOZULMUŞTUR. Bu kararın gerekçesi ise, sanığın mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması, ancak uzlaşma işleminin esas ve usulüne göre tamamlanmadan karar verilmesi nedeniyle bozulmasıdır. Ayrıca, vekalet ücretine hükmedildiği ancak şartlarının oluşmadığı için bozulması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/3442 E. , 2020/8188 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Katılan sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ""etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile"" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek sanığın eylemine uyan 5237 sayılı 151. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Şartları oluşmadığı halde katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 29.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.