Kasten öldürmeye teşebbüs - ruhsatsız tabanca taşıma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/556 Esas 2020/356 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/556
Karar No: 2020/356
Karar Tarihi: 05.02.2020

Kasten öldürmeye teşebbüs - ruhsatsız tabanca taşıma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/556 Esas 2020/356 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkın kasten öldürmeye teşebbüs ve ruhsatsız tabanca taşıma suçlarını işlediği tespit edilmiş ve buna uygun cezalar verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi nedeniyle hüküm fıkrasında bir düzeltme yapılmıştır. Verilen cezaların detayları şu şekildedir:
- Kasten öldürmeye teşebbüs: TCK'nin 81, 35, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezası
- Ruhsatsız tabanca taşıma: 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK'nin 62, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 1.500 TL adli para cezası.

1. Ceza Dairesi 2018/556 E. , 2020/356 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, ruhsatsız tabanca taşıma
HÜKÜM : - Öldürmeye teşebbüs suçundan TCK"nin 81, 35, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezası,
- Ruhsatsız tabanca taşıma suçundan 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK"nin 62, 52, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ve 1.500 TL adli para cezası.
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... müdafii

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip,sanık ...’in mağdur ...’e yönelik olan kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; eksik araştırmaya, suç vasfına, sanıkta öldürme kastı bulunmadığına, haksız tahrikin varlığına, ruhsatsız tabanca taşıma suçundan mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3.maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine, DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 05/02/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.
05/02/2020 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ...in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."in yokluğunda 06/02/2020 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.