Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5945 Esas 2019/1444 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5945
Karar No: 2019/1444
Karar Tarihi: 17.04.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5945 Esas 2019/1444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının müvekkili aleyhinde yaptığı icra takibi nedeniyle menfi tespit davası açmıştır. Davacı, icra takibinin hukuka aykırı olduğunu ve müvekkilinin davalıya borçlu olmadığını ileri sürerek alınan parayı geri ödenmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının organizasyonu gerçekleştirdiği ve davalının da bu organizasyona iştirak ettiğini ispatlamadığından ve ayrıca davalının gönderdiği parayı geri ödemediği gerekçesiyle davanın reddedilmesine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri: İcra ve İflas Kanunu, Borçlar Kanunu, Hukuk Muhakemeleri Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2016/5945 E. , 2019/1444 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, davalı tarafça müvekkili aleyhinde ... 12. İcra Müdürlüğünün 2013/12055 esas sayılı dosyası ile ilamsız icra takibi başlatıldığını, ödeme emrinin tebliği ile süresi içinde diğer borçlu ile birlikte hazırlanan itiraz dilekçesi imzalanarak muhabere yolu ile icra dairesine gönderildiğini, icra dairesince icra takibinin durdurulduğunu, icra müdürünün bu işlemine karşı alacaklı tarafından ... 3. İcra Hukuk Mahkemesinin 2014/181 esas sayılı dosyası ile şikayette bulunulduğunu ve evrak üzerinde yapılan inceleme sonucunda hukuka aykırı olarak müvekkilinin itirazının geçersiz olduğuna karar verildiğini, mahkeme kararı doğrultusunda alacaklı tarafça icra işlemlerine devam edildiğini ve alınan talimat üzerine haciz baskısı altında müvekkili tarafından 3.000,00 TL.nin icra dosyasına ödendiğini, müvekkilinin alacaklı görünen kişiye herhangi bir borcunun bulunmadığını ileri sürerek müvekkili tarafından ödenmiş olan 3.000,00 TL.nin icra dairesine yapılan ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte istirdatına, davaya konu icra takibi nedeniyle müvekkilinin davalıya borçlu olmadığının tespitine, davalı aleyhinde %20 oranında kötü niyet tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia savunma ve dosya kapsamına göre davacı tarafından yapılacak bir organizasyona karşılık davalının davacıya 50.000,00 TL.yi göndermesinin kararlaştırıldığı ve davacının 16.05.2013 tarihinde ..."ya göndermiş olduğu mail"de gönderilecek paraya karşılık fatura kesilmeyeceğini bu nedenle şirket hesabına gönderilmemesini, ..."nun hesabına gönderilmesi talimatı verildiği ve davalı tarafından 25.000,00 TL.nin davacının talimatı doğrultusunda 22.05.2013 tarihinde yatırıldığı anlaşıldığından davacının almış olduğu bu paraya karşılık organizasyonu gerçekleştirip davalının da iştirakinin sağlandığını ispatlaması gerekirken bu konuda delil sunmadığı, bunun yanında davalının ... aracılığıyla göndermiş olduğu 25.000,00 TL.yi iade etmediği bundan dolayı takip tarihi itibariyle davalıya borçlu olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.