Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/23885 Esas 2021/10477 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/23885
Karar No: 2021/10477
Karar Tarihi: 15.12.2021

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/23885 Esas 2021/10477 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir trafik kazasına bağlı maddi tazminat davası davacı vekili ile davalılar arasında görülmüş, Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf incelemesi sonucunda, dahili davalı SGK'nın istinaf başvurusu kabul edilerek ilk derece mahkemesi kararı kaldırılmış ve diğer davalılar yönünden talebin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, davalılar tarafından temyize konu edilen 55.557,23 TL maddi tazminat miktarı, HMK'nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, Bölge Adliye Mahkemesinin kararının temyiz kabiliyeti olmayıp temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir. Kararda, Hukuk Mahkemeleri Kanunu'nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri açıklanarak, temyiz sınırının 2021 yılı için 78.630,00 TL olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, HMK'nun kesin olan kararların temyizine sınırlamalar getirdiği ve bu sınırın üstünde olan davalara ilişkin temyiz istemlerinin reddedilebileceği hatırlatılmıştır.

4. Hukuk Dairesi 2021/23885 E. , 2021/10477 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 24. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasına bağlı maddi tazminat davasında verilen davanın kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından tarafların başvurusu üzerine yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı vekili ile davalılar ... ve ... vekilinin istinaf başvurusun esastan reddine, dahili davalı SGK vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, dahili davalı ... aleyhine usulüne uygun olarak açılan dava bulunmadığından karar verilmesine yer olmadığına, diğer davalılar yönünden talebin kısmen kabulüne ilişkin kararın, süresi içinde davalılar ... ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2021 yılı için 78.630,00 TL"dir.
HMK"nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 78.630,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Davalılar ... ve ... tarafından temyize konu edilen miktar olan bölge adliye mahkemesi tarafından kabul edilen 55.557,23 TL maddi tazminat yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp temyiz dilekçesinin HMK’nun 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar Bilun Akçan ve ...’in temyiz dilekçesinin HMK"nun 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 15/12/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.