18. Ceza Dairesi 2015/18737 E. , 2016/11043 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmekten vazgeçilmesine
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- Sanık ...’e yükletilen yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Hakaret suçundan verilen ceza vermekten vazgeçilmesine ilişkin hükme yönelik temyize gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Taraflar arasında çıkan tartışmada, sanık ...’in, katılan ... tarafından yaralanması üzerine, hakaret ettiğinin kabul edilmesi karşısında; TCK’nın 129/2. maddesindeki “Bu suçun, yaralama suçuna tepki olarak işlenmesi halinde, kişiye ceza verilmez” şeklindeki emredici düzenlemeye aykırı olarak, aynı Kanunun 129/1 maddesi uygulanarak cezada indirim yapılması ve hakaretin yaralama suçuna tepki olarak işlenmesine rağmen, CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak; bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının, tebliğnameye uygun olarak, ilgili bendinin “sanığın hakaret fiilini katılanın kendisine karşı kasten yaralamada bulunması karşısında gerçekleştirdiğinden, hakaret suçunun haksız bir fiile tepki olarak işlenmesi karşısında TCK’nın 129/1 maddesi gereğince sanığa hakaret suçundan ceza vermekten vazgeçilmesine” ibaresinin karardan çıkarılarak yerine “sanık ...’in katılan ...’in kendisine yönelik darp eylemine tepki olarak hakaret suçunu işlediği kanaatine varılmakla; 5237 sayılı TCK"nın 129/2 maddesi gereğince sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
