Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6190 Esas 2015/8468 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6190
Karar No: 2015/8468
Karar Tarihi: 02.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/6190 Esas 2015/8468 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen kararı incelerken, suçun sanık tarafından işlendiğini kabul etti. Ancak, sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğini gözetmeyen mahkeme, kararın bu bölümünü düzeltmek zorunda kaldı. Bu çerçevede, kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi: \"Cezanın infazı sırasında mahkumların hakları\"
- Aynı maddenin 2. fıkrası: \"Mahkumlar cezalarını infaz ederken aşağıdaki haklardan yoksun bırakılamazlar\"
- Aynı maddenin 3. fıkrası: \"Mahkumiyetin sonucu olarak kayyımlık, velayet ve vesayet yetkilerinden yoksun bırakılma\"

17. Ceza Dairesi 2015/6190 E. , 2015/8468 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ..."ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına," cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.