Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/9615 Esas 2013/3749 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/9615
Karar No: 2013/3749

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2012/9615 Esas 2013/3749 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi         2012/9615 E.  ,  2013/3749 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : MERSİN 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    TARİHİ : 02/04/2012
    NUMARASI : 2009/10-2012/142

    Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, kabulüne  ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından   yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 19.3.2013 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat gelmedi   temyiz edilen vekili Avukat A..B..  geldi duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü: 
    Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 1469 ada 9 parsel sayılı taşınmazın kayden davacı adına kayıtlı olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
    Mahkemece, davalının çekişme konusu taşınmazı haklı ve geçerli bir nedeni olmaksızın kullandığı, harici satın almaya dair savunmanın sabit olmadığı gibi, anılan taşınmazın tapu kaydının iptali ve tescili için açtığı davanın da reddedildiği gözetilerek davanın kabulüne karar verilmiş olmasında kural olarak bir isabetsizlik yoktur. Davalının öteki temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
    Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; davalı, dava konusu taşınmazdaki binaya harabe halde iken faydalı masraflar yapmak suretiyle mevcut haline getirdiğini savunmuştur.
    Bilindiği üzere, Türk Medeni Kanununun 994. maddesi ilk fıkrasında, “ iyiniyetli zilyet, geri vermeyi isteyen kimseden şey için yapmış olduğu zorunlu ve yararlı giderleri tazmin etmesini isteyebilir ve bu tazminat ödeninceye kadar şeyi geri vermekten kaçınabilir” hükmü öngörülmüştür.
    O halde, davalının anılan savunması doğrultusunda, delillerinin toplanması, tanıklarının dinlenmesi, hasıl olacak sonuca göre Türk Medeni Yasasının 994. maddesi hükmü bakımından bir değerlendirme yapılması gerekeceğinde kuşku yoktur.
    Hal böyle olunca; davalının savunması yönünden bir araştırma ve inceleme yapılmadan yanılgılı değerlendirme ile mutlak surette elatmanın önlenmesine karar verilmiş olması doğru değildir.
    Davalının bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine,   19.3.2013  tarihinde oybirliğiyle karar verildi. 


     

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.