Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek veye yaptırmak veya aracılık ettirmek veya yer temin etmek - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/23930 Esas 2016/4049 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bir kimseyi fuhuşa teşvik etmek veye yaptırmak veya aracılık ettirmek veya yer temin etmek
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
A- Sanık hakkında müşteki ..."nın kızı E. B."ya yönelik cinsel saldırı suçundan mahkumiyet hükmünün kurulması sebebiyle taraflar arasında husumet bulunduğunun anlaşılması karşısında, savunmaların yöntemince tartışılıp değerlendirilmesi, sanığın müşteki A."e fuhuş amacıyla müşteri bulduğunun ve yer temin ettiğinin araştırılıp, sanığın müştekiye bulduğu müşterilerin tesbitiyle tanık sıfatıyla beyanlarının alınarak, tüm kanıtların birlikte değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet hükmü kurulması,
B- Kabule göre;
1- TCK"nın 227/2. maddesi uyarınca hapis cezasının yanında ayrıca adli para cezası da öngörüldüğü halde, adli para cezasına hükmedilmemiş olması,
2- Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında mağdurenin birden fazla kez fuhuş yapmasına aracılık ve yer temin etmesi eylemlerinin TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiğinin gözetilmemesi,
3-Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürenin TCK"nın 63. maddesi gereğince mahsup edilmemesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.