Konut dokunulmazlığını ihlal etme - kasten yaralama - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/15930 Esas 2016/4071 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal etme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemed; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
1-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün incelenmesinde;
Sanığa yükletilen kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığa yükletilen ve seçimlik ceza içeren kasten yaralama suçunda temel ceza olarak hapis cezasına hükmolunduktan sonra bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeyerek TCK"nın 50/2. maddesine aykırı davranılmış ise de karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
CMK’nın 225/1. maddesine göre hükmün konusunun iddianamede anlatılan eylemlerle sınırlı bulunması ve davaya konu iddianame ile sanığın havaya ve mağdura yönelik ateş etme eyleminden bahisle kamu davası açılması, davaya konu iddianamede özellikle sanığın katılan ..."in bahçesine girerek karısını sormasından ibaret eylemde konut dokunulmazlığı suçunun oluşmayacağını belirtmesi karşısında, yargılama aşamasında mahkemece, “sanık üzerine atılı suçu kendi ikametgahının bulunduğu köy haricinde Bambaşka bir köyde işlemiş, oraya kadar kendi aracı ile gitmiş ve konut sahibi katılanın beyanından da açıkça anlaşılacağı gibi kendi evi haricinde bir evde olduğunun farkındalığı ile katılana "eşin nerede" diye sormuştur. Sanık hakkında sadece 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesi hükmünün uygulanması istenilmiş ise de sanığın eylemini gece vakti gerçekleştirdiği anlaşılmakla sanığa 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı tanınmıştır. Sanığın, katılana ait eve gece vakti, katılanın rızası hilafına girerek gece vakti konut dokunulmazlığını ihlal suçunu işlediği anlaşılmakla;” diyerek sanığa olayda uygulama yeri bulunmayan CMK’nın 226. maddesine göre ek savunma hakkı verilerek iddianamede anlatılmayan eylemler nedeniyle konut dokunulmazlığı suçundan da ayrıca mahkumiyet hükmü kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki isteme AYKIRI olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.