Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/6007 Esas 2016/5576 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/6007
Karar No: 2016/5576
Karar Tarihi: 07.03.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/6007 Esas 2016/5576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı eski kasiyer, işveren tarafından haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarını talep etmiştir. Mahkeme davacının haklı nedenle işten çıkarılmadığını belirleyerek kısmen kabul etmiştir. Ancak mahkeme, fazla mesai alacakları hesaplamasında davacının talebinin aksine saat 16.00’da işe başladığı kabul edilerek hatalı bir karar vermiştir. Bu nedenle, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi kararını bozmuştur.
HMK’nın 26. maddesi, hâkimlerin sadece tarafların talep sonuçlarıyla bağlı olduğunu belirtir. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilirler.
İşçinin fazla mesai alacağı hesaplamasında, davacının saat 16.00’da işe başladığı yönündeki beyanı doğru kabul edilmemiştir. Tarafların talepleri doğrultusunda, haftanın 6 gününde 16.00-02.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekmektedir.
Kanun Maddeleri: HMK’nın 26. maddesi.

7. Hukuk Dairesi 2015/6007 E. , 2016/5576 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
YARGITAY İLAMI
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde kasiyer olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının iş akdinin haklı nedenle sonlandırıldığını, tüm haklarının ödendiğini hiçbir alacağı olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğinin davalı tarafından ispat edilmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
HMK "nun 26.maddesine göre hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.
Somut olayda davacı dava dilekçesinde işyerinde, 01.01.2011 tarihinden itibaren 16.00-02.00 saatleri arasında çalıştığını beyan ederek fazla mesai alacağı talebinde bulunmuştur. Dinlenilen tanıklar davacının, 01.01.2011 tarihinden itibaren haftanın 6 gününde 15:00-02:00 saatleri arasında çalıştığını bildirmişler; bilirkişi tarafından davacının 01.01.2011 tarihinden sonra, 15.00-02.00 saatleri arasında günde 2 saat yemek ve zorunlu ihtiyaç molası düşüldüğünde, günde 9 saat, haftanın 6 gününde 54 saat çalıştığı, haftalık 45 saat normal mesai mahsup edildiğinde, haftada 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Ancak davacının talebinin saat 16.00"da işe başladığı yönünde olması nedeniyle taleple bağlı kalınarak, 01.01.2011 tarihinden itibaren haftanın 6 gününde 16.00- 02.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken davacının talebini aşarak yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.