Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/4176 Esas 2015/9639 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasında ... Asliye Hukuk ve ... Asliye Ticaret Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Davacı vekili, 13.09.2013 tarihli dava dilekçesinde, güvenlik hizmeti sözleşmesinden kaynaklanan borç nedeniyle başlattıkları takibe, davalının itiraz ettiğini belirterek, itirazın kaldırılmasını talep etmiştir.
Asliye Hukuk Mahkemesince, “uyuşmazlığın ticari işletmeyi ilgilendirdiği” gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
Asliye Ticaret Mahkemesi tarafından ise, “davalının tacir olmadığı” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 2. maddesi uyarınca, bu Kanunun 1. maddesinde belirtilen amaçlarla “mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemi” kanun kapsamındadır. Kanunun 23/1. maddesi uyarınca, bu kanun kapsamından doğacak uyuşmazlıklara ilişkin davalarda tüketici mahkemeleri görevlidir.
4077 sayılı Kanunun 3. maddesinde tüketici, bir mal veya hizmeti, "ticari veya mesleki olmayan amaçlarla” edinen, kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi; tüketici işlemi ise, "mal veya hizmet piyasalarında tüketici ile satıcı-sağlayıcı arasında yapılan her türlü hukukî işlem” olarak tarif edilmiştir.
Bu nedenlerle, mal veya hizmet alımına dair bir ilişkinin Tüketici Kanunu kapsamında kabul edilebilmesi için, satıcı/sağlayıcı kişinin "ticari veya mesleki amaçla hareket eden" bir kişi, mal veya hizmet alan kişinin ise ticari veya mesleki amaçla hareket "etmeyen" bir kişi olması ve taraflar arasında sözleşme veya hukuki işlem bulunması gerekmektedir.
Somut olayda, taraflar arasında, güvenlik hizmeti alım sözleşmesi bulunmakta olup ihtilaf bu sözleşmeden kaynaklanmaktadır. Davacı, yukarıda yazılı tanımlara uygun olarak “hizmet sağlayan” kişi; davalı ise hizmet satın alan ve hizmetten yararlanan kişi olması nedeniyle tüketicidir. Bu nedenle uyuşmazlığın 4077 sayılı Kanunun 23/1. maddesi uyarınca tüketici mahkemesince çözümlenmesi gerekmektedir.
Her ne kadar görev uyuşmazlığı, Asliye Hukuk ve Asliye Ticaret Mahkemeleri arasında çıkmış ise de; 6100 sayılı HMK"nın 22/2. maddesi uyarınca, görev ya da yetki uyuşmazlığı çıkması halinde yargı yerini belirleyecek olan mercînin, uyuşmazlık çıkaran mahkemelerle sınırlı olmaksızın, “davaya bakmakla görevli ya da yetkili bulunan doğru mahkemeyi” belirlemesi gerektiğinden, tüketici mahkemesinin yargı yeri olarak belirlenmesine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince ... Nöbetçi Tüketici Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 19/10/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.