13. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/8660 Karar No: 2019/5079 Karar Tarihi: 18.04.2019
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/8660 Esas 2019/5079 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davanın konusu, davalı kurumla davacı arasında imzalanan sağlık hizmeti alım sözleşmesi doğrultusunda sağlık hizmeti sunulması ve bu süreçte davalının davacının haksız ve mesnetsiz kesintiler yapması sonucunda doğan alacak davasıdır. Mahkeme, davacının talebini haklı bulmuş ve davalıdan 206.676,20 TL'nin alınarak davacıya verilmesine karar vermiştir. Ancak, davalının harçtan muaf olduğuna dair kanun hükümleri göz önüne alınarak, harç alınması kararı usul ve yasaya aykırı bulunmuştur. Sonuç olarak, davalının diğer temyiz itirazları reddedilirken, hüküm fıkrasının bu yönde değiştirilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri; 492 sayılı Harçlar Kanunu, 5502 sayılı Kanun'un 36. maddesi ve HUMK'nun 440/I maddesidir.
13. Hukuk Dairesi 2016/8660 E. , 2019/5079 K.
"İçtihat Metni"
......
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı kurumla arasında imzalanan sağlık hizmeti alım sözleşmesi doğrultusunda sağlık hizmeti sunduğunu, Medula sistemine uygun şekilde işlem yapıldığını, davacı şirketin davalı Kurum nezdinde doğmuş alacağı üzerinden 01/06/2012-30/06/2012, 01/01/2013-31/01/2013, 01/02/2013-28/02/2013, 01/03/2013-31/03/2013 ile 01/04/2013-30/04/2013 tarihleri arasında haksız ve mesnetsiz kesinti yapıldığını belirterek haksız kesilen 206.676,20-TL. alacağın fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile ilk hakediş tarihinden itibaren mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalı kurumdan tahsilini talep etmiştir. Davalı, davanın reddine karar verilmesini dilemiştir. Mahkemece, davacının davasının kabulü ile 206.676,20-TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle bilirkişi raporuna yargılama sırasında itiraz edilmediğinden, yargılamada ileri sürülmeyen hususların temyizde ileri sürülemeyeceğinin anlaşılmasına göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Davalı .... Başkanlığı"nın 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı....36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olmasına göre yasal düzenlemeye aykırı olarak peşin harç ile karar ve ilam harcının davalıdan tahsil edilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, usulün 438/7.maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinin hükümden çıkartılarak yerine “Davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 3.529,55-TL nispi harcın talep halinde davacıya iadesine” cümlesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.