Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/14367 Esas 2015/1623 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/2, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
...Cumhuriyet Başsavcılığının 25.03.2010 tarihli iddianamesindeki ve iddianame yerine geçen .... 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 01.04.2010 tarihli görevsizlik kararındaki anlatım ile uygulanması istenen sevk maddelerine göre, sanığın mağdurla yaptığı telefon görüşmelerini onun rızası dışında kaydettiği iddiasıyla sanık hakkında TCK"nın 134/1. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan da dava açılmasına rağmen mahkemece bu suça ilişkin bir hüküm kurulmadığı anlaşıldığından, dava konusu edilen bu eylemle ilgili olarak zamanaşımı süresi içinde bir karar verilmesi mümkün görülüp, TCK"nın 134/2. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne hasren yapılan temyiz incelemesinde:
Dosya kapsamına göre, sanık ...."in, mağdur ... ile geçmişte yaşadıkları cinsel ilişki düzeyine varan yakınlaşmaları ve cinsel fantezileri hakkındaki telefon görüşmelerini içeren ses kayıtlarını, mağdurla aralarındaki arkadaşlık ilişkisinin bitmesi üzerine, mağdurun komşusunun telefonuna ve mağdurun komşusunun da mağdurun kayınpederinin telefonuna bluetooth sistemi aracılığıyla gönderdiği olayda,
Sanığın, tarafı olduğu haberleşme içeriklerini, belirli olmayan ve birden fazla kişi tarafından algılanabilme imkanı bulunan aleni bir ortamda ifşa etmemesinden dolayı TCK"nın 132/3. maddesinde tanımlanan haberleşmenin gizliliğini ihlal suçunun yasal unsurlarının somut olayda gerçekleşmediği anlaşılmakla, sanıkla aralarındaki ilişkinin varlığını ve boyutunu kendisinde saklı tutan mağdurun cinsel mahremiyetine ilişkin özel yaşam alanı kapsamındaki telefon konuşmalarını içeren ses kayıtlarını mağdurun komşusuna veren sanığın eyleminin TCK"nın 134/2. maddesindeki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 02.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.