Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/14668 Esas 2017/6662 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık suçundan sanık ...’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1. maddesi gereğince 2 yıl hapis ve 500 gün adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/06/2016 tarihli ve 2015/852 esas, 2016/698 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 26/12/2016 gün ve sayılı 94660652-105-76-13704-2016 kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası ... Cumhuriyet Başsavcılığının 11/01/2017 gün ve 2016/402193 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Kanun’un 52.maddesindeki “(1) Adlî para cezası, beş günden az ve kanunda aksine hüküm bulunmayan hâllerde yediyüzotuz günden fazla olmamak üzere belirlenen tam gün sayısının, bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılması suretiyle hesaplanan meblağın hükümlü tarafından Devlet Hazinesine ödenmesinden ibarettir.(2) En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsî hâlleri göz önünde bulundurularak takdir edilir. (3) Kararda, adlî para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısı ile bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ayrı ayrı gösterilir.” şeklindeki düzenlemeye nazaran; adli para cezası hesaplanırken, öncelikle 5237 sayılı Kanun’un 52/1. maddesi uyarınca tam gün sayısının belirlenmesi ve aynı Kanun’un 61/8. maddesi gereğince artırım ve indirimlerin belirlenen gün üzerinden yapılmasını müteakip, 52. maddenin 2. fıkrası uyarınca belirlenen miktar ile gün sayısının çarpılması suretiyle para cezasının tespit edilmesi gerekirken, infazda tereddüt yaratacak şekilde gün para cezasına hükmedilmesinde isabet görülmediğinden 5271 Sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ...’ün yokluğunda verilen hükmün, 19.02.2016 tarihli sorgusunda beyan ettiği “Cumhuriyet mahallesi, .....caddesi, No:.... kat:3, ....” adresine tebliğ edilmeden doğrudan MERNİS’te kayıtlı olduğu belirtilen “Cumhuriyet mahallesi, .... cadde, mo:20/2, ....” adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesi nedeniyle yapılan tebligatın usule aykırı olduğu; ayrıca katılan ...’nun sorguda ve MERNİS’te kayıtlı adresi yerine doğrudan “Kongur köyü/Hınıs” adresine yapılan tebliğ işleminin de geçersiz olması nedenleriyle mahkeme hükmünün henüz kesinleşmediği anlaşılmakla; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, 10.06.2016 tarihli hükmün, sanık ile katılana usulüne uygun şekilde tebliğ edilip, kesinleştirme işleminin yapılmasından sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, Iğdır 1. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 10.06.2016 tarih ve 2015/852-2016/698 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.