Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3942 Esas 2020/5745 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Alacaklı vekili tarafından, Mersin 1. İcra Müdürlüğü tarafından hacze konu malların satışının yapılması halinde bedelinin icra dosyasına yatırılmasına dair ihtar içeren evrakı suretinin alacaklı vekili tarafından dosyaya sunulduğu anlaşılmakla, sanığa tebliğ edildiğine dair herhangi bir tebliğ evrakı da bulunmayan söz konusu ihtar içeriğindeki, mahcuzların satılması halinde bedelinin icra dosyasına yatırılmasına dair yükümlülüğün yediemine yüklenemeyeceği bu nedenle, yasal unsurları oluşmayan müsnet suçtan sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Sanığın usule uygun şekilde kendisine yediemin sıfatıyla teslim edilen sera ürünlerinin çiçeklendiği ve bozulduğuna dair savunması karşısında, İcra Müdürlüğüne herhangi bir bildirimde bulunmayarak dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranmak suretiyle mahcuzların bozulmasına neden olan sanığın eyleminin TCK’nun 289/3. maddesinde tanımlanan ve yalnız adli para cezasını gerektiren suçu oluşturacağı ve hakkında ön ödeme işlemi yapılarak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, 289/1. maddesinden hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3-Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK"nun 52/4 maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.