Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/517 Esas 2017/6672 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/517
Karar No: 2017/6672
Karar Tarihi: 27.02.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/517 Esas 2017/6672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın vergi dairesi çalışanı olarak tanıtıp menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçu işlediğine dair mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, bu eylemin 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline dahil olması nedeniyle delillerin takdiri ile değerlendirme yetkisi Ağır Ceza Mahkemesi'ne ait olduğundan, Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararı vermesi gerekmektedir. Karar bozulmuştur ve sanığın kazanılmış hakları göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirme yapılması istenmiştir.
Kanun maddeleri: TCK’nın 157, 62, 52 ve 53. maddeleri; 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi; 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi; 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 326/son maddeleri.
15. Ceza Dairesi         2017/517 E.  ,  2017/6672 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Dolandırıcılık
    HÜKÜM : TCK’nın 157, 62, 52 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
    Sanığın, suç tarihinde kendisini vergi dairesi çalışanı olarak tanıtıp, menfaat temin etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ile değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.