Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/9437 Esas 2016/926 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki haczin kaldırılması davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı vergi idaresinin dava dışı ..."in vergi borcu nedeni ile haczedilen dava konusu taşınmazın, müvekkili tarafından 27.12.2001 tarihinde gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi ile satın alındığını ve ....Tüketici Mahkemesinin 2007/259 Esas 2010/843 Karar sayılı ilamı ile adına tesciline karar verildiğinden, taşınmaz üzerine konulan haczin kaldırılmasını istemiştir.
Davalı vergi idaresi vekili, haciz işleminin yasal ve yerinde olduğunu haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın davacı ile dava dışı yüklenici borçlu arasında imzalanan 27.12.2001 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi ile davacıya bırakıldığının kararlaştırıldığı ve bu nedenle açılan dava ile davacı adına tesciline karar verildiği gibi haciz tarihi itibari ile de taşınmazın borçlu adına kaydı olmadığından bahisle kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere ,mahkeme kararının gerekçesinde ve değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanunun uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 26/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.