Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/2337 Esas 2012/4229 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün bozulmasına ilişkin olarak Dairemizin 29.12.2011 gün ve 2011/2809 Esas 2011/2974 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:

- KARAR -

Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif yönetim kurulunun 07.09.1999 tarihli kararı ile ortaklıktan çıkarıldığını, mahkemece çıkarma kararının iptaline karar verildiğini, kararın kesinleştiğini, çıkarma kararından sonra müvekkilinin yolcu taşımasına izin verilmediğini ileri sürerek, müvekkilinin 07.09.1999 - 10.07.2006 tarihleri arasında çalıştırılmaması nedeniyle oluşan zararına karşılık, şimdilik 10.000,00 TL" nin temerrüt faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 09.10.2009 tarihli ıslah dilekçesiyle tazminat istemini 27.552,82 TL"sına yükseltmiştir.
Davalı vekili, motorlu taşıtlarla yolcu taşımaya ilişkin usul ve esasların belirlenme yetkisinin ihraç kararından sonraki yasal düzenlemelerle Belediye Başkanlığı ve Ulaştırma Bakanlığı"na verildiğini, yolcu taşınması için gerekli izinler alınmadan ihraç kararının iptal edilmesinin yalnız başına davacının çalıştırılması için yeterli olmadığını, zarar ile müvekkilinin eylemi arasında illiyet bağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı kooperatifin ortağı olan davacının 07.09.1999 tarihinde ortaklıktan çıkarıldığı, çıkarma kararının mahkeme kararıyla iptal edildiği, ancak kesinleşen karara rağmen davacının yolcu taşımasına 10.07.2006 tarihine kadar izin verilmediği, davacının 07.09.1999 ile 10.07.2006 tarihleri arasında yolcu taşıyamaması nedeniyle maddi zararının oluştuğu gerekçesiyle BK"nun 42. maddesi dikkate alınarak 16.640,80 TL"nin davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine dair verilen karar davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 29.12.2011 tarih 2011/2809 Esas 2011/2974 Karar sayılı ilamıyla bozulmuştur.
Bu kez, davacı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında belirtilen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nun 440. Maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekili vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, alınması gereken harç peşin yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına ve takdiren 203,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye gelir kaydedilmesine, 15.06.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.