Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22335 Esas 2016/5595 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/22335
Karar No: 2016/5595
Karar Tarihi: 22.03.2016

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/22335 Esas 2016/5595 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyetine karar veren yerel mahkeme kararını bozmuştur. Kararda, polis memurlarının sanık hakkında yeterli delil olmadan suçlamada bulunduğu ve suçun oluşup oluşmadığının değerlendirilmediği, olayın çıkış nedeni ve gelişimi üzerinde durulmadığı ve kanuna aykırı karar verildiği belirtilmiştir. TCK'nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamış ve TCK'nın 43/2. maddesinin gözetilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. Yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması kararlaştırılmıştır. 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin de gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri açıklamak gerekirse, TCK'nın 29. maddesi, suçlunun, aleyhine kanıt toplamayı önlemek amacıyla, uygulamada resmi bir işlem yapılmasına direnmesi durumunda cezalandırılmasını ifade etmektedir. TCK'nın 43/2. maddesi ise, eylemin birden fazla kişi ya da malvarlığına karşı işlenmesi halinde cezanın alt sınırının artırılmasını öngörmektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/22335 E. , 2016/5595 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-) Asayiş ekibi olarak görev yapan müşteki polis memurlarının devriye görevlerini yaparken cadde üzerinde asayişe aykırı herhangi bir davranışı olduğu belirtilmeyen sanığın, ne gibi şüpheli hareketleri olduğu açıkça tespit edilip sonucuna göre atılı suçun oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yetersiz gerekçe ile hükümlülük kararı verilmesi,
2-) Sanığın, soruşturma ve kovuşturma aşamalarındaki, birbirini teyit eden istikrarlı savunmalarında, telefonu elinden alınınca müştekiyi eliyle iteklediğini, müşteki ..."ın kendisine birkaç defa vurduğunu, tartışmaya gelen diğer müştekilerinde kendisine vurduğunu belirtmesi ve hakkında tanzim edilmiş adli muayene raporu karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi üzerinde durularak, sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Kabule göre ise,
Sanığın, görevi yaptırmamak için direnme eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.