Müstehcenlik - şantaj - özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24064 Esas 2016/6089 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/24064
Karar No: 2016/6089
Karar Tarihi: 28.03.2016

Müstehcenlik - şantaj - özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/24064 Esas 2016/6089 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müstehcenlik, şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal etmek suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilen sanığın, yükletilen suçlarla ilgili kanıtlarla birlikte ileri sürdüğü iddia ve savunmaların tartışıldığı, vicdani kanının kesin ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirtilmiştir. Ancak, sanığın hapis cezası için belirlenen alt sınırın eksik olduğu, ancak bu konuda aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı, ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluğu hükmünü iptal ettiği, ancak bu hüküm infaz sırasında gözetilebileceği için bozmayı gerektirmediği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: TCK'nın 134/2. maddesi (şantaj suçu), TCK'nın 226/1. maddesi (müstehcenlik suçu), TCK'nın 132/1-b maddesi (özel hayatın gizliliğinin ihlali suçu) ve TCK'nın 53/1-b maddesi (hak yoksunluğu hükmü).

18. Ceza Dairesi 2015/24064 E. , 2016/6089 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Müstehcenlik, şantaj, özel hayatın gizliliğini ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen şantaj, müstehcenlik ve özel hayatın gizliliğini ihlal eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucunda saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
1- Sanık hakkında TCK"nın 134/2. maddesinden hüküm kurulurken hapis cezasının alt sınırının 2 yıl olması gerektiği halde 1 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik cezaya hükmedilmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
2- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağı ortadan kalkmış ise de, bu husus infaz sırasında gözetilebileceğinden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 28/03/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.