Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/24522 Esas 2014/7692 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Eskişehir 4. Aile Mahkemesi
TARİHİ :16.07.2013
NUMARASI :Esas no:2012/704 Karar no:2013/472

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (kadın) tarafından; kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle boşanmaya sebep olan fiili ayrılığın dışında davalının kişilik haklarına saldırı sayılabilecek maddi bir hadise ispatlanmamış olup, davalının manevi tazminat talebinin reddedilmesinin bu sebeple sonucu bakımından doğru olmasına göre, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediği gibi, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer huhuslara ilişkin temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
2-Mahkemece; "tarafların eşit kusurlu oldukları" kabul edilerek, davalının maddi tazminat talebi reddedilmiştir. Boşanma kararı, Türk Medeni Kanununun 166/4. maddesinde yer alan fiili ayrılığa dayanmaktadır. Davacı tarafından daha önce açılan boşanma davası, Yargıtay bozma kararına uyularak "geçimsizlik ve davalı kadının kusuru kanıtlanamadığı" gerekçesiyle reddedilmiş, karar 05.10.2009 tarihinde kesinleşmiştir. Bu ret kararı, sözü edilen dava tarihine kadar gelinen süreçte davalının kusurunun bulunmadığı konusunda kesin hüküm teşkil eder. Bahsedilen dava süresince ve ret kararının kesinleşmesinden itibaren geçen fiili ayrılık süresinde davalıya atfedilebilecek bir kusur da ispatlanamamıştır. Bu durumda açtığı boşanma davası haklı görülmeyerek reddedilen ve fiili ayrılığı başlatan, bu suretle boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kusurlu sayılmalıdır. Öyleyse, boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatleri zedelenen kusursuz veya az kusurlu olan davalı yararına Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi gereğince uygun miktarda maddi tazminat takdir ve tayini gerekirken, "davacının da kusurunun bulunmadığı" gerekçesiyle davalının maddi tazminat isteğinin reddi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.04.2014 (Çrş.)