Hırsızlık - mala zarar vermek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1800 Esas 2014/380 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1800
Karar No: 2014/380
Karar Tarihi: 14.01.2014

Hırsızlık - mala zarar vermek - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/1800 Esas 2014/380 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar vermek ve hırsızlık suçlarından hüküm verilmiştir. Mala zarar verme suçunda TCK'nın 62. maddesi uygulanmamıştır. Hüküm temyiz edilmiş ve temyiz talebi reddedilmiştir. Hırsızlık suçunda ise sanık suçlu bulunmuş ancak eylem saatini tam olarak bilmeyen müşteki ve sanığın da net bir bilgi vermemesi nedeniyle TCK'nın 143. maddesi gereği uygulama yapılmıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş ve TCK'nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm tamamen çıkartılarak sadece \"3 yıl hapis cezası\" şeklinde düzeltilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 62. ve 143. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2013/1800 E. , 2014/380 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın CD çaları bulunduğu yerden sökerek çaldığı sırada kabloları kopararak araca zarar verdiğinin anlaşılması ve sanık hakkında TCK"nın 62. maddesinin uygulanmamış olmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmaması karşısında tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."in temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında TCK"nın 62. maddesinin uygulanmamış olmasında herhangi bir isabetsizlik bulunmaması karşısında tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Eylem saatini tam olarak bilmeyen müştekinin bildirdiği zaman aralığında gündüz vaktine rastlayan zaman diliminin de yer aldığı gibi samimi ikrarda bulunan sanığın da bu konuda net bir bilgi vermemiş olması karşısında; suçun geceleyin işlendiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden TCK"nın 143. maddesi gereğince uygulama yapılmış olması,
Bozmayı gerektirmiş sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp , sonuç cezanın “3 yıl hapis cezası “ olarak düzeltilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.