Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/6447 Esas 2014/8186 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sapanca Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :28.11.2013
NUMARASI :Esas no: 2013/281 Karar no:2013/448


Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı (koca) tarafından, kusura ilişkin gerekçesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafaka miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle boşanma konusunda bozmaya uyularak karar verilmiş bulunmasına göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Boşanmada manevi tazminatın amacı, boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik hakkı saldırıya uğrayan tarafın, bozulan ruhsal dengesini telafi etmek, manevi değerlerindeki eksilmeyi karşılamaktır. Onun için, kişilik haklarını ihlal eden fiille, tazminat miktarı arasında makul bir oranın bulunması gerekir. Bir tarafın zenginleşmesine yol açacak sonuçlar doğurur miktarda manevi tazminat takdiri, müesseseyi amacından saptırır. Hakim, tazminat miktarını saptarken, bir yandan kişilik hakları zedelenen tarafın, ekonomik ve sosyal durumunu ve boşanmada kusuru bulunup bulunmadığını ve varsa kusur derecesini, fiilin ağırlığını; öbür yandan da, kişilik haklarına saldırıda bulunanın kusur derecesini, ekonomik ve sosyal durumunu göz önünde bulundurmak zorundadır. Açıklanan ilkeler gözetildiğinde davalı yararına takdir edilen manevi tazminat miktarı, ölçülülük ilkesine uygun olmayıp fazla bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesinde yer alan hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
3-Yoksulluk nafakası, nafaka alacaklısının geçim giderleri için, diğer tarafın mali gücü oranında tayin edilir. Annesiyle birlikte kalan tarafların ergin ve şizofren hastası olan ortak çocuğun tedavisinin gerektirdiği giderler ve bu çocuğun ihtiyaçları yoksulluk nafakasının miktarını tayinde dikkate alınamaz. Bu husus ve tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları nazara alındığında, davalı kadın için tayin edilen aylık 6.000 TL. tutarındaki yoksulluk nafakası fazla bulunmuştur. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi gözetilerek daha uygun miktarda yoksulluk nafakasına hükmedilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, oybirliğiyle karar verildi.07.04.2014 (Pzt.)