Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2013/24536 Esas 2014/8188 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İzmir 7. Aile Mahkemesi
TARİHİ :27.06.2013
NUMARASI :Esas no: 2012/526 Karar no:2013/491

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı (koca) tarafından, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen nafakalar, maddi ve manevi tazminat, kendi tazminat isteklerinin reddi ve velayetler yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere yoksulluk nafakası yönünden oyçokluğuyla, diğer yönlerden oybirliğiyle karar verildi. 07.04.2014 (Pzt.)

KARŞI OY YAZISI
Toplanan delillerden; davalı-karşı davacı kadının çalıştığı, asgari yaşam gereksinimlerini karşılayacak düzeyde düzenli ve sürekli gelirinin bulunduğu ve boşanmakla yoksulluğa düşmeyeceği anlaşılmıştır. Türk Medeni Kanununun 175. madde koşulları oluşmamıştır. Bu durumda kadının yoksulluk nafaka isteğinin reddi gerekir. Sayın çoğunluğun diğer onama kararına katılmakla birlikte, yoksulluk nafakası yönünde verilen karara katılmıyoruz.