17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1268 Karar No: 2015/4242 Karar Tarihi: 18.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1268 Esas 2015/4242 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımına kadar işlem yapılması olanaklı görülerek, hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyizde sanığın suçu işlediği kabul edilmiş olup, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak, hüküm fıkrasında belirtilen bazı hususlar dikkate alınmamıştır. Bunlardan birincisi, sanığın cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hapis cezasına karar verilmesi gerektiğidir. İkincisi ise, denetim süresinin belirleme ve uzatma işleminin infaz aşamasındaki davranışları da dikkate alarak koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye ait olduğudur. Bu sebeple mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından cezadan yoksun bırakılması durumunda uygulanacak maddenin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 ve 53/3 maddeleri, hüküm kurulurken mükerrir olan sanık hakkında “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması” kararının verilebile
17. Ceza Dairesi 2015/1268 E. , 2015/4242 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık hakkında mala zarar verme suçundan zamanaşımına kadar işlem yapılması olanaklı görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye aittir. Buna göre; hüküm kurulurken mükerrir olan sanık hakkında TCK’nın 58/7. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum Olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi ve hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “ 1 yıl "" kelimesinin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.