Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2386 Esas 2015/4283 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2386
Karar No: 2015/4283
Karar Tarihi: 22.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2386 Esas 2015/4283 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık suçundan mahkum olduğu ve adli sicil kayıtlarında hükümlü oldukları belirtildi. Sanıkların suçu işlediği kanıtlarla ve hukuka uygun bir şekilde kabul edildiği vurgulandı. Ancak, Sanıkların cezasının infaz süresi boyunca alt soy üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmaları gerektiği hususu göz ardı edildiği için kararın bozulduğu belirtildi. Mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddelerine gelince, sanıkların cezasının infazı sırasında alt soy üzerindeki haklardan yoksun bırakılmaları konusunda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1 maddesi açıklandı. Aynı kanunun 53/2 maddesi uyarınca, ceza infazının tamamlanması durumunda hakların geri verileceği belirtildi.

17. Ceza Dairesi 2015/2386 E. , 2015/4283 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli sicil kaydında hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş oldukları suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıklar ... ve ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş oldukları suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına," tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.