Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2380 Esas 2015/4323 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2380
Karar No: 2015/4323
Karar Tarihi: 22.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2380 Esas 2015/4323 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kamyon stepnesi çalması sonrasında yakalanması ile ilgili olarak mahkeme teşebbüs hükümlerini uygulamamış ve hükmün esas alınması gereken daha ağır bir hüküm bulunmasına rağmen yanlış bir hüküm esas alınarak temyiz edilmemiştir. Mahkeme, suçun sanığın tarafından işlendiğini kabul etmiş ve diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak, sanığın hapis cezası alması nedeniyle mahkumiyet sonucunda haklarının sınırlandırılması gerektiği konusunda yeterince değerlendirme yapılmamıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur ve yeni bir yargılama yapılmaması gerektiği belirtilmiştir. Bu kararla birlikte, sanığın hapis cezası infazı tamamlanana kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması ve koşullu salıverilinceye kadar bu hakların geri verilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi gösterilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2015/2380 E. , 2015/4323 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın kamyon stepnesini çaldıktan sonra yolda götürürken gelen ihbar üzerine polis ekipleri tarafından eşgal doğrultusunda olay yeri civarında yapılan araştırma sonucu yakalandığının anlaşılması karşısında suçun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs hükümlerinin uygulanması ve sanığın sabıka kaydında tekerrüre esas alınması gereken daha ağır hüküm bulunduğu halde başka bir hükmün esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in ve müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.