Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/1197 Esas 2020/4310 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suçtan kaynaklanan mal varlığı değerlerini aklama, tefecilik, sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

A) Sanık hakkında “suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama” ve “tefecilik” suçlarından kurulan hükümlere yönelik şikayetçi vekilinin temyiz isteminin incelenmesi:
Katılan vekili 24.03.2011 havale tarihli katılma talepli dilekçesi ile münhasıran 213 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan açılan kamu davasına ilişkin katılma talebinde bulunduğu, 11.05.2011 tarihli celsede duruşmaya katıldığında ise “katılma dilekçemizi tekrar ederiz” şeklinde beyanda bulunduğu, “suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama” ve “tefecilik” suçları yönünden katılma talebi ve iradesi bulunmadığı anlaşılmakla, bu suçlar yönünden usulsüz verilen katılma kararının hükmü temyiz etme hakkı vermeyeceği anlaşılmakla; şikâyetçi vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanık hakkında “sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesi:
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, katılan vekilinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda suç tarihinin, düzenlenen en son tarihli faturaya göre 21.10.2008 olduğu, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun’un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde temel cezanın üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası olarak düzenlendiği gözetilmeden, temel cezanın 2 yıl olarak berlirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
2- Aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi hâlinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kabule göre; mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezaları ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 09/07/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.