Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3492 Esas 2015/5010 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3492
Karar No: 2015/5010
Karar Tarihi: 02.07.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3492 Esas 2015/5010 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 17. Ceza Dairesi'dir ve 2015/3492 E. ve 2015/5010 K. numaralı davayı görür. Sanık hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilir. Sanığın adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunmaktadır ve dosya incelendikten sonra sanığın suçları işlediği kabul edilir. Ancak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğu koşullu salıverme tarihine kadar süreceği gözetilmemesi nedeniyle karar bozulur. Kararda 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki yasalar açısından açık bir şekilde verilen hakların kesilmesi cezası da yer alır. Sanık hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak bozulmasına karar verilir. Yargılama yeniden yapılmasına gerek olmadığından hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine “5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına” cümlesi eklenir. Karar oybirli

17. Ceza Dairesi 2015/3492 E. , 2015/5010 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli sicil kayıtlarında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık ... hakkında, 5237 sayılı TCK"nın 58 maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum olduğu hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.