Rüşvet alma ve rüşvet verme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8078 Esas 2020/12284 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8078
Karar No: 2020/12284
Karar Tarihi: 17.09.2020

Rüşvet alma ve rüşvet verme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/8078 Esas 2020/12284 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıklara rüşvet alma ve verme suçunu yüklemiş ancak bu suçların zamanaşımı süresine tabi olduğu sonucuna varmıştır. Bu süre suç tarihinden itibaren 12 yıllık ilaveli davaya tabidir. Mahkeme, suç tarihi ile inceleme tarihi arasındaki sürenin bu süreyi aştığına karar vermiştir. Bu nedenle, hükümler bozulmuş ve sanıklar hakkında açılan kamu davaları zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 257/1. maddesi, görevi kötüye kullanma suçunu düzenlemekte ve bu suça iştirak etmenin de suç sayıldığını belirtmektedir. Ayrıca bu suçun cezasının bir üst sınırı vardır ve bu suç, 66/1-e ve 67/4. maddelerde belirtilen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabidir.
CMK'nın 321. maddesi, hükmün bozulmasını, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi ise zamanaşımını düzenlemektedir. 3628 sayılı Yasa'nın 18. maddesi ise sanıklar hakkında açılan kamu davasıyla ilgili yetkiyi düzenlemektedir.

5. Ceza Dairesi 2016/8078 E. , 2020/12284 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet alma ve rüşvet verme
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre rüşvet alma ve rüşvet verme suçlarından katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davasına CMK"nın 237/2. maddesi hükmü uyarınca katılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklara yüklenen eylemlerin sübutu halinde suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 257/1. maddesinde düzenlenen görevi kötüye kullanma ve bu suça iştirak suçlarını oluşturacağı, bu maddede öngörülen cezasının üst sınırına nazaran bahse konu suçun aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirlenen 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suç tarihi olan 26/12/2007 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanıklar hakkında açılan kamu davalarının aynı Yasanın 322 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı sebebiyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 17/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.