Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2013/13351 Esas 2014/13084 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul 4. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2013
NUMARASI : 2011/127-2013/71

M.. A.. tarafından açılan mirasçılık belgesi istemi davasının kabulüne dair İstanbul 4. Sulh Hukuk Mahkemesi"nden verilen 19.02.2013 gün ve 127/71 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi ihbar olunan Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili davacının öz kardeşi İtalya vatandaşı mirasbırakan I..B.."nin 13.03.2006 tarihinde vefat ettiğini, geride mirasçı olarak altsoyu bulunmadığından vekil edeni ile kardeşini mirasçı olarak bıraktığını açıklayarak vekil edeninin mirasbırakan I.. B.."nin mirasçısı olduğunu diğer mirasçılarla birlikte miras payı oranını da gösterir şekilde veraset belgesi verilmesini talep etmiş, davacı J.. A.."nin yargılama sırasında 27.01.2012 tarihinde vefat etmesi üzerine mirasçılarının aynı vekile vekaletname vermesi üzerine yargılamaya devam olunmuştur.
Mahkemece; davanın kabulü ile mirasbırakanın mirası 4 pay kabul edilerek, 2 payının kardeşi Iolanda B.. J.."e, 1 payının kardeşi J.."nın kızı T.. A.."ye ve 1 payının kardeşi J.."nın oğlu M.. A.."ye aidiyetine karar verilmiştir.
Hüküm; ihbar olunan Hazine vekili tarafından dilekçesinde yazılı nedenlerle süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Miras, ölenin milli hukukuna tabidir. Türkiye"de bulunan taşınmaz mallar hakkında Türk Hukuku uygulanır. (MÖHUK. m. 22/1)
Yabancı uyruklu gerçek kişiler karşılıklı olmak ve kanuni sınırlamalara uyulmak kaydıyla Türkiye"de kanuni miras yoluyla taşınmaz edinebilirler. (Tapu Kanunu"nun 5444 sayılı Yasayla değiştirilmeden önceki m.35)
Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; mirasbırakan İtalya uyruklu olup miras ölenin milli hukukuna göre belirleneceğinden (MÖHUK md.20) davada mirasçılığa İtalya Hukuku"nun uygulanması gerekir. Mirasbırakan yabancı uyruklunun Türkiye"de taşınmazının bulunması sadece taşınmazlar yönünden Türkiye"deki kısıtlayıcı hükümler yönünden değer taşır. Kaldı ki; İtalya ile Türkiye Cumhuriyeti arasında taşınmaz ediniminde karşılıklılık esasının mevcut olduğu da anlaşılmaktadır. Dosya içerisinde mevcut olan İtalya miras hukukuna ilişkin tercüme evrakları eksik olup İtalya Medeni Kanunu"nun yasal mirasçılığa ilişkin maddeleri temin edilerek ve çevirileri yaptırılarak, MÖHUK"un 2.maddesi uyarınca gerektiğinde bu konuda davacılardan yardım da istenebileceği gözetilerek MÖHUK"un 20. maddesi uyarınca mirasçıların ve miras paylarının belirlenmesi gerekirken olayda uygulama yeri olmayan Türk Hukuku"nun uygulanarak mirasçıların ve miras paylarının tespiti doğru olmamıştır.
Dosyada mevcut, İtalya İstanbul Başkonsolosluğu"nun 30.05.2011 tarihli karşılık yazısında; mirasbırakan I.. B.."nin kardeşlerinden S.."nın 17.10.1960 tarihinde, M.."nın 20.06.2005 tarihinde öldükleri bildirilmiş ise de; bu kişilerin evli mi bekar mı öldükleri altsoylarının bulunup bulunmadığı dosya içeriği ile belirlenmiş değildir. Bu nedenle adı geçen kişilere ait nüfüs kayıtlarının da getirtilerek mahkemece değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile sonuca gidilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
İhbar olunan Hazine vekilinin temyiz itirazları yukarıda açıklanan nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 20.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.