Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3380 Esas 2015/5351 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3380
Karar No: 2015/5351
Karar Tarihi: 09.07.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/3380 Esas 2015/5351 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verdiğini belirtiyor. Sanık daha önce de suç işlediği için cezasında denetim olanağı verilmediği kaydediliyor. Ancak, mahkumiyetinin sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılması koşullu salıverilme tarihine kadar süreceği ancak diğer kişiler için cezanın infazının tamamlanıncaya kadar devam edeceği konusunda hata yapıldığı için kararın düzeltilerek onanmasına karar verildiği kaydediliyor. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK’nın 53/1 ve 53/3 maddeleri olarak belirtiliyor.
17. Ceza Dairesi         2015/3380 E.  ,  2015/5351 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanığın tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyet hükmünde iki ayrı suçtan aldığı cezalardan, ağır olan hırsızlık suçundan aldığı 4 yıl 10 ay 20 gün hapis cezasının denetim olanağı verecek biçimde karar yerinde gösterilmemesi, bu hususun infaz sırasında resen nazara alınması olanaklı olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Kasten işlemiş olduğu her bir suçtan ayrı ayrı, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye sonuç itibariyle uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.07.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.