Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2590 Esas 2015/5357 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2590
Karar No: 2015/5357
Karar Tarihi: 06.07.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2590 Esas 2015/5357 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Suç hırsızlık olarak kabul edilmiş ve suçu işleyen kişinin bir çocuk olduğu belirtilmiştir. Mahkeme, kanıtların ve gerekçelerin incelenmesi sonucunda suçu işleyen kişinin çocuk olduğuna ve suçu işlediğine karar vermiştir. Ancak, suçun işlendiği tarihte çocuğun 18 yaşından küçük olduğu ve 5560 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik öncesi uzlaşmaya tabi suçlardan biri olduğu belirtilmiştir. Uzlaşma sürecinin sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında hüküm verilmesinin gözetilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur. Ayrıca, çocuğun madde bağımlısı olup olmadığı ve suç işleme işlemini algılama ve yönlendirme yeteneğinin azalmış olabileceği belirtilerek, bu konuda da eksik inceleme yapıldığı ifade edilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi
- 5560 sayılı Kanun'un 41. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/4. ve 53/1. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 32. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/2590 E. , 2015/5357 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi kapsamındaki suçun 19.12.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanunun 41. maddesi ile yapılan değişiklik öncesi uzlaşmaya tabi suçlardan olduğu, 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde yazılı usule göre suça sürüklenen çocuğun uzlaşmayı kabul ettiğini beyan ettiği, müştekinin de 03.03.2008 tarihli talimat ile alınan beyanında söz konusu hırsızlık mallarının bir kısmını geri aldıklarını suça sürüklenen çocuklardan şikayetçi olmadıklarını ve uzlaşmayı kabul ettiğini belirttiği anlaşıldığından uzlaşma sürecinin sonucuna göre suça sürüklenen çocuk hakkında hüküm verilmesinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
1) Suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesine aykırı olarak aynı kanunun 53/1. maddesinin uygulanmasına hükmedilmesi,
2) Suça sürüklenen çocuğun 16/08/2006 tarihli Cumhuriyet Savcısına verdiği ifade ve 16/08/2006 tarihli psikolojik değerlendirme raporunda suça sürüklenen çocuğun madde bağımlısı olduğunun belirtilmiş olması karşısında adı geçen suça sürüklenen çocuğun 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesi ışığında, suç tarihinde işlediği eylemin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme (irade) yeteneğinde önemli derecede azalma olup olmadığı araştırılıp yöntemince raporla saptanarak, sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.07.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.