Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/8420 Esas 2017/10022 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8420
Karar No: 2017/10022
Karar Tarihi: 26.04.2017

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/8420 Esas 2017/10022 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisini İstanbul Cumhuriyet Savcısı olarak tanıtarak dolandırıcılık suçunu işlediği iddiasıyla Asliye Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır. Ancak, suçun nitelikli dolandırıcılık olarak kabul edilmesi ve bu fiile ilişkin delillerin takdir ve değerlendirme yetkisinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı BOZULMUŞ ve ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 157/1, 52/2, 53 maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 158/1. maddesi ve bu maddede yer alan (L) bendi
- 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 326/son maddesi

15. Ceza Dairesi 2015/8420 E. , 2017/10022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK"nın 157/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanı cep telefonundan arayarak kendisini İstanbul Cumhuriyet Savcısı olarak tanıtmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi ve mahkemece bu şekilde kabul edilmesi karşısında;eyleminin hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delilllerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün bu nedenle,5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 26.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.